Erasmus dla pracowników
Zachęcamy do skorzystania z Programu Erasmus pracowników Wyższej Szkoły Zarządzania Ochroną Pracy w Katowicach.
Dla nauczycieli akademickich to okazja na wyjazd do szkół wyższych w innych krajach w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych dla studentów. Natomiast wszyscy pracownicy mogą się starać o wyjazd do zagranicznych instytucji, w tym szkół wyższych, w celach szkoleniowych (doskonalenie umiejętności i kwalifikacji niezbędnych w pracy, wymiana doświadczeń).
Nauczyciele akademiccy mogą wyjeżdżać do zagranicznych szkół wyższych, z którymi ich macierzyste uczelnie (wydziały) podpisały umowy o wymianie kadry naukowo-dydaktycznej w ramach Erasmusa w celu przeprowadzenia zajęć dla studentów (wykładów, seminariów, warsztatów). Pobyt w zagranicznej uczelni może trwać od 2 dni do 2 miesięcy. Jeśli pobyt trwa tydzień lub krócej, nauczyciel jest zobowiązany przeprowadzić co najmniej 8 godzin zajęć dydaktycznych.
Pracownicy szkół wyższych mogą również wyjeżdżać do instytucji zagranicznych, np. przedsiębiorstw, organizacji, instytucji edukacyjnych, w tym uczelni, w celu doskonalenia umiejętności i kwalifikacji potrzebnych w pracy, wymiany doświadczeń, poszerzania wiedzy w danej dziedzinie (udział w szkoleniu, seminarium, warsztatach z elementami szkolenia, wizyta typu work shadowing itp.). Pobyt w zagranicznej instytucji może trwać od 2 dni do 2 miesięcy. Wyjazd wymaga przygotowania przez pracownika indywidualnego planu pracy/szkolenia, zatwierdzonego przez instytucję wysyłającą i przyjmującą. Jest to jeden z warunków ubiegania się o wyjazd.
Wyjazdy w ramach Programu Erasmus są dobrą okazją do sprawdzenia i doskonalenia własnych umiejętności, umożliwiają nawiązanie nowych kontaktów o charakterze naukowo-dydaktycznym oraz inicjowanie interesującej współpracy między jednostkami uczelni i instytucji partnerskich.
Oprócz wyjazdów pracowników uczelni w ramach Programie Erasmus możliwe są także przyjazdy pracowników zagranicznych przedsiębiorstw do szkół wyższych w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych ze studentami. Polskie uczelnie mogą więc planować przyjazdy profesjonalistów – pracowników zagranicznych przedsiębiorstw, instytucji lub organizacji, którzy przeprowadzą cykl zajęć dla studentów. Przyjazdy profesjonalistów z innych krajów są dla uczelni doskonałą okazją urozmaicania programów zajęć we wszystkich dyscyplinach akademickich oraz włączania do nich elementów wiedzy i umiejętności praktycznych. Wizyty pracowników zagranicznych przedsiębiorstw i innych instytucji mogą także prowadzić do podejmowania innych wspólnych inicjatyw, np. projektów międzynarodowych (badawczych, edukacyjnych, w dziedzinie innowacji itp.)
Pracownicy jakich szkół wyższych i których krajów mogą uczestniczyć w programie Erasmus?
W Erasmusie mogą brać udział pracownicy uczelni krajów uczestniczących w programie. Uczelnie te muszą posiadać Kartę Uczelni Erasmusa. Wyjazdy w celu prowadzenia zajęć lub w celach szkoleniowych organizują tylko uczelnie, których umowa z Narodową Agencją na dany rok akademicki przewiduje te rodzaje wyjazdów.
Dokąd można wyjechać?
Pracownicy uczelni mogą wyjeżdżać do zagranicznych instytucji (szkół wyższych lub instytucji nieakademickich), z którymi współpracują zatrudniające ich uczelnie.
Jakie kryteria trzeba spełniać?
Przy wyborze kandydatów brane są pod uwagę dwa podstawowe kryteria:
- kompetencje językowe,
- doświadczenie zawodowe.
Warunkiem zakwalifikowania na wyjazd jest akceptacja „Indywidualnego programu nauczania” lub „Indywidualnego programu szkolenia” przez uczelnię macierzystą i przyjmującą. W programie należy przedstawić cele, zawartość i oczekiwane rezultaty planowanych zajęć dla studentów albo własnego szkolenia. Wśród kandydatów spełniających w równym stopniu kryteria jakościowe pierwszeństwo mają osoby wyjeżdżające po raz pierwszy. Preferencyjnie powinni też być traktowani pracownicy etatowi uczelni. Uczelnie mogą stosować dodatkowe kryteria spójne z ich polityką doskonalenia umiejętności i kwalifikacji pracowników. Pracownicy szkół wyższych mogą wielokrotnie wyjeżdżać w ramach programu Erasmus.
Gdzie ubiegać się o wyjazd w ramach wymiany Erasmusa?
O wyjazd można ubiegać się tylko w zatrudniającej uczelni. To szkoły wyższe wnioskują o fundusze na wyjazdy pracowników, prowadzą kwalifikację kandydatów i wypłacają stypendium. Wybór kandydatów odbywa się przeważnie w roku akademickim poprzedzającym wyjazd. Szczegółowe informacje o możliwościach udziału w programie Erasmus i współpracy z partnerami zagranicznymi można znaleźć na stronie internetowej uczelni, u uczelnianego albo wydziałowego koordynatora programu Erasmus lub w biurze współpracy z zagranicą.
Jakie są warunki finansowe wyjazdów?
Stypendium wypłacane z budżetu programu Erasmus pozwala na pokrycie części kosztów związanych z podróżą i utrzymaniem za granicą. Kwota stypendium zależy od długości pobytu oraz kraju docelowego. Kwoty przyznane na utrzymanie nie mogą przekraczać maksymalnych stawek ustalonych w programie Erasmus w danym roku akademickim. Osoby o dużym stopniu niepełnosprawności mogą ubiegać się o dodatkowe środki na wyjazd ze specjalnego funduszu programu Erasmus dla osób niepełnosprawnych.
- Współpraca w projektach typu kurs intensywny Erasmusa (Intensive Programmes – IP).
Udział nauczycieli akademickich w przygotowaniu i prowadzeniu kursów intensywnych – zajęć dydaktycznych dla międzynarodowej grupy studentów. - Współpraca w ramach sieci akademickich.
Sieci to projekty o ogólnoeuropejskim zasięgu, realizowane przez liczną grupę partnerów. Każda sieć stanowi rodzaj międzynarodowego forum wymiany doświadczeń w wybranej dyscyplinie akademickiej. Priorytetowo traktowane są innowacyjne projekty sieci dotyczące dziedzin i zagadnień, którymi rzadziej zajmowano się we wcześniej realizowanych projektach tego typu. - Współpraca w projektach wielostronnych (Multilateral Projects) dotyczących następujących zagadnień:
- rozwój współpracy między szkołami wyższymi i środowiskiem pozaakademickim – przedsiębiorstwami, organizacjami, stowarzyszeniami zawodowymi, izbami handlowymi i przemysłowymi, partnerami społecznymi, partnerami lokalnymi, regionalnymi itp.
- zwiększanie dostępu do szkolnictwa wyższego, szczególnie w przypadku grup defaworyzowanych
- rozwój mobilności, likwidowanie barier ograniczających mobilność
- modernizacja programów kształcenia i rozwiązań instytucjonalnych w szkołach wyższych
- rozwój potencjału dydaktycznego i badawczego uczelni, zwiększanie innowacyjności i podnoszenie jakości kształcenia, zacieśnianie związków między kształceniem i badaniami.
