Konteksty intermedialności

Ze wstępu książki:
Prezentowane teksty wprawdzie odnoszą się do pojęcia medium, jednak główna oś wypowiedzi osnuta jest wokół terminu intermedialność, okazuje się nader heurystycznym narzędziem pozwalającym opisać i zanalizować nie tylko zjawiska sztuki najnowszej, ale równie te pozaartystyczne związane z szeroko pojmowanym obrazowaniem. Warto podkreślić, iż w toczonych od dawna rozważaniach następuje znaczące przesunięcie, wcześniej starannie odróżniano media analogowe, od elektronicznych, całkowicie dystansując się wobec tradycyjnych, teraz natomiast chętnie poszukuje się powiązań, wspólnych odniesień dla sztuki tradycyjnej i mediów w ścisłym sensie, dla działań performerskich i rytuałów religijnych. Jest interesujące jak pojęcie wyrosłe i zaadaptowane przez medioznawców zostaje implantowane na tereny odległe, staje się przydatnym narzędziem epistemologicznym. Autorzy testują eksplanacyjną przydatności przyjętego terminu, a zestawienie wielości sposobów jego użycia i odniesienie do wybranych zjawisk i dziedzin artystycznych, sprawia, że jego wieloznaczność uzyskuje odpowiednie zakresy semantyczne.