Gdyby chcieć wskazać ślad odciśnięty przez wielkich kompozytorów na
twórczości prawniczej, pierwsze skojarzenie wiedzie mnie ku Mozartowi i jego małżeństwu. A Chopin? Chyba głównie w kontekście mniej
lub bardziej eleganckich perturbacji spadkowych i niegdysiejszych złośliwych komeraży.
Próbując odpowiedzieć jednak na pytanie zawarte w tytule, rozpocznę
od przypomnienia uroczystości z 17 października 1945 roku, gdy serce Fryderyka Chopina powróciło z Milanówka do Warszawy. W domu rodzinnym
kompozytora prezydent Krajowej Rady Narodowej Bolesław Bierut zwrócił się do depozytariusza serca z przemówieniem, w którym podziękował
„Księdzu Biskupowi [Antoniemu – przyp. M.K.] Szlagowskiemu […] za jego
ofiarny i patriotyczny czyn”, zapowiadając, że „Serce wielkie – i przedziwne
[…] dziś – dzięki trosce Księdza Biskupa – przywróciliśmy Warszawie”…

Całość publikacji dostępna tutaj