Przed uzyskaniem przez Polskę niepodległości, jeszcze podczas trwania I Wojny Światowej na terenie kraju rozpoczęły organizować się formacje policyjne i paramilitarne, zajmujące się m.in. ochroną porządku i bezpieczeństwa publicznego. Mozaika tych służb była różna. Pierwsze ochotnicze i obywatelskie służby porządkowe powstawały w większych miastach i regionach uprzemysłowionych, takie jak Straż Obywatelska, Milicja Miejska czy też Milicja Powiatowa. Służby te pozostawały z reguły w dyspozycji władz samorządowych oraz instytucji obywatelskich.

Pierwszym krokiem do ujednolicenia struktur policyjnych i istniejących na terenie naszego kraju było powołanie Policji Komunalnej. Formację tę z przekształcenia milicji miejskich i powiatowych powołał również Naczelnik Państwa z dniem 9 stycznia 1919 r. Zadaniem Policji Komunalnej było zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz wykonywanie poleceń władz zwierzchnich. W dniu 11 kwietnia 1919 r. nastąpiła fuzja Milicji Ludowej PPS z Policją Komunalną i formacje te podporządkowano jednej Komendzie Głównej. 

Obie sztuczne formacje policyjne uległy likwidacji już dnia 17 czerwca 1919 r. i jednocześnie rozpoczęto tworzenie nowej formacji pod nazwą Straży Bezpieczeństwa. prace przygotowujące projekt ustawy o jednolitej i ogólnopolskiej służbie policyjnej rozpoczęły się już w lutym 1919 r. Projekt ustawy o Straży Bezpieczeństwa przedstawiony został w Sejmie 16 maja 1919 r. Straż Bezpieczeństwa opierała się przede wszystkim na funkcjonariuszach Policji Komunalnej i w mniejszym stopniu na Milicji Ludowej […].